22-24
kwietnia 2015r.
W dniach 22-24 kwietnia 2015r. Sekcja
Penitencjarna Uniwersytetu Rzeszowskiego udała się wraz z opiekunami dr Moniką
Badowską-Hodyr oraz mgr Agnieszką Wróbel-Chmiel na wizytę studyjną do Zakładu
Karnego w Opolu Lubelskim. Podczas pobytu, w nawiązaniu do wcześniejszych
ustaleń organizacyjnych, odbyło się I
Seminarium Penitencjarne nt. „Za murami więzienia… Pedagogiczne,
psychologiczne i prawne aspekty współczesnej penitencjarystyki i jej wymiar
praktyczny”. Zorganizowałyśmy
także, przy wsparciu Kadry Zakładu Karnego Opole Lubelskie, warsztaty dla osadzonych nt. „Kobiety
istnieją po to, aby je kochać… o miłości i szacunku do kobiet”.
Wszystko zaczęło się 22 kwietnia już o godzinie 5:10 na przystanku
PKS Rzeszów Dworzec Podmiejski. Grupa sześciu studentek, III i V roku Pedagogiki
resocjalizacyjnej, wraz z opiekunami Sekcji udała się w trzygodzinną podróż do
Lublina. Następnie chwilowa przerwa na „rozprostowanie kości” i ponad godzinna
przejażdżka busem do Opola Lubelskiego. Towarzyszył nam dobry humor, żartobliwe
komentarze na temat celu naszej podróży oraz ekstremalnych warunków drogowych.
Opole Lubelskie przywitało nas piękną pogodą...
Gdy dotarłyśmy do Zakładu Karnego
w Opolu Lubelskim zostałyśmy bardzo serdecznie powitane przez Pana Dyrektora Zakładu Karnego płk
Zbigniewa Drożyńskiego oraz Kadrę
Penitencjarną. Podczas prezentacji poznałyśmy specyfikę funkcjonowania Jednostki,
jej przeznaczenie i genezę, także porządek wewnętrzny. Dzięki uprzejmości Kadry
Penitencjarnej zostałyśmy dokładnie oprowadzone po terenie ścisłym. Początki Zakładu
Karnego w Opolu Lubelskim sięgają 2009 roku. Jak mogłyśmy się przekonać jest to
jednostka wykorzystująca nowoczesne technologie. Charakterystyczny jest brak
wieżyczek z funkcjonariuszami. Na każdym kroku możemy zamiast tego obserwować
czuwający nad porządkiem i bezpieczeństwem monitoring. To najnowocześniejszy zakład
karny w Polsce, jednak nie tylko to zwróciło naszą uwagę. Zostałyśmy
zapoznane z niezwykle wartościowymi z perspektywy społecznej reintegracji programami
penitencjarnymi, systemem Noe.NET oraz dokumentacją penitencjarną. Dzięki Panu
psychologowi, por. Tomaszowi
Korczyńskiemu, który oprowadzał nas po Jednostce, mogłyśmy poczuć atmosferę
każdego miejsca... zarówno widzianego oczami funkcjonariuszy, jak i osadzonych.
Około godziny 18 miałyśmy możliwość spotkania się z kapelanem więziennym, który
przybliżył nam swoją pracę. Przebywanie na terenie zakładu karnego z pewnością
dostarcza nam wiele przeżyć, a także nas rozwija merytorycznie, jednak
możliwość obcowania z ludźmi, którzy rzeczywiście sprawdzają się w swojej pracy
jest niezastąpione. Ksiądz kapelan uświadomił nam, że czasami trzeba cierpliwie
czekać, aż ktoś pozwoli nam sobie pomóc. „Bóg
cię kocha, nie ważne jaki masz artykuł”. Wrażenie robi fakt, iż osadzeni
nauczyli się nie tylko współpracować z kapelanem i ze sobą nawzajem, lecz także
przychodzić, pomimo swoich uprzedzeń i porozmawiać z człowiekiem, który czeka
na to, aby móc im pomóc. Jedną z rad, które uzyskałyśmy w trakcie pobytu była
zatem właśnie dewiza, wiara w to, że zmienimy życie jakiegoś człowieka, nawet
jeżeli dotarcie do niego zajmie nam ponad 2 lata.
Wieczorny czas był bogaty w
penitencjarne dyskusje, refleksje nad wyborami człowieka, którego życiem często
kieruje przypadek, także doświadczeniem izolacji, które wyciska piętno na
biografii człowieka uwikłanego i zagubionego.
Drugiego dnia pobytu w Opolu
Lubelskim odbyło się I Seminarium Penitencjarne. Jego temat brzmiał „Za murami więzienia… Pedagogiczne,
psychologiczne i prawne aspekty współczesnej penitencjarystyki i jej wymiar
praktyczny.” Była to możliwość zapoznania się z działaniami penitencjarnymi
podejmowanymi przez Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej w Lublinie. Zorganizowanie
I Seminarium Penitencjarnego było możliwe dzięki przychylności Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w
Lublinie ppłk
Włodzimierza Jacka Głucha oraz Dyrektora Zakładu
Karnego w Opolu Lubelskim płk Zbigniewa Drożyńskiego.
mjr Tomasz Suseł, Kierownik Penitencjarny AŚ
Lublin, program/projekt „NOWA DROGA”
mjr Sławomir Miroński, Kierownik Penitencjarny ZK Biała Podlaska,
program/projekt „ASYSTENT”
dr Monika Badowska-Hodyr, „Kobieta – matka –
izolacja więzienna”
mgr Agnieszka Wróbel-Chmiel, „Wzorzec
ojcowski w percepcji skazanych mężczyzn”
Program I Seminarium Penitencjarnego był
bardzo bogaty merytorycznie. Seminarium otworzył ppłk Włodzimierz Jacek Głuch,
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Lublinie, a następnie głos zabrała Pani
dr Monika Badowska-Hodyr, opiekun naukowy naszej Sekcji Penitencjarnej. Po
wystąpieniach wprowadzających odbyła się projekcja kilkudziesięciominutowego
filmu o Zakładzie Karnym w Opolu Lubelskim. Po projekcji filmu Pan mjr Tomasz
Suseł, Kierownik Penitencjarny AŚ Lublin zaprezentował program/projekt „NOWA
DROGA”. Pan mjr Sławomir Miroński, Kierownik
Penitencjarny ZK Biała Podlaska przybliżył nam program/projekt „ASYSTENT”. Pani
dr Monika Badowska-Hodyr przedstawiła prezentację projektu „Kobieta – matka –
izolacja więzienna”, a Pani mgr Agnieszka Wróbel-Chmiel wyniki badań w obszarze
tematycznym „Wzorzec ojcowski w percepcji skazanych mężczyzn”. Na zakończenie
Seminarium wprowadzono nas w problematykę z zakresu realizacji
szkoleń kadry służby więziennej podnoszących kwalifikacje zawodowe w celu zapewnienia właściwego
poziomu stosowania kary pozbawienia wolności zgodnie z międzynarodowymi
zasadami Praw
człowieka - w ramach norweskiego mechanizmu finansowego 2009 -2014 pn.
„Wsparcie Służby Więziennej, w tym sankcji pozawięziennych”. I Seminarium
Penitencjarne było dla nas okazją do wzbogacenia wiedzy z obszaru problematyki
penitencjarnej – niezwykle wartościowe i ważne – dlatego też już wkrótce II
Seminarium Penitencjarne!!!
Jeszcze tego samego dnia spędziłyśmy urocze
popołudnie w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą. Miasteczko przywitało nas gorącym
słońcem oraz urokliwym Rynkiem. Nad
położnym w dolinie Rynkiem wznosi się Góra Trzech Krzyży, którą zdobyłyśmy.
Miasto zaprasza na spacer i z
pewnością zawitamy tu ponownie, by posmakować
specjalności gospodarzy: kogutka pieczonego z ciasta.
Trzeciego dnia pobytu zorganizowałyśmy
przy wsparciu Kadry Penitencjarnej warsztaty
edukacyjno-profilaktyczne. Ich temat brzmiał: „Kobiety istnieją po to, aby je kochać… o miłości i szacunku do
kobiet”. Warsztaty odbyły się na terenie ścisłym zakładu karnego. Uczestniczyła
w nich grupa 10 osadzonych odbywających karę pozbawienia wolności po raz
pierwszy. Zdobyłyśmy dzięki nim kolejne doświadczenie penitencjarne. Uczestnicy
warsztatów bardzo aktywnie w nich uczestniczyli, z zaangażowaniem, wspólnie z
prowadzącymi, dyskutowali oraz wspólnie poszukiwaliśmy rozwiązań ważnych
społecznie sytuacji konfliktowych i problemowych. Warsztaty – ich cel został w
pełni zrealizowany!
Na zakończenie spotkałyśmy się z
Panem Dyrektorem Zakładu Karnego płk Zbigniewem Drożyńskim oraz Kadrą
Penitencjarną. Podziękowałyśmy za ogromne merytoryczne wsparcie i opiekę
podczas pobytu.
Wraz z całym składem Sekcji
Penitencjarnej NKP UR obecnym w Zakładzie Karnym w Opolu Lubelskim, serdecznie
dziękujemy Pani dr Monice Badowskiej-Hodyr oraz Pani mgr Agnieszce
Wróbel-Chmiel za kolejną możliwość skonfrontowania teorii uniwersyteckiej z
praktyką penitencjarną. Podziękowania składamy również Dyrektorowi Zakładu Karnego w Opolu Lubelskim płk Zbigniewowi
Drożyńskiemu oraz jego Zespołowi,
który towarzyszył nam we wszystkie dni, nie przestając zaciekawiać, odpowiadać
na pytania oraz udzielać rad na przyszłość w pracy penitencjarnej.
