wtorek, 17 października 2017

XIII edycja Penitencjarnego Obozu Naukowego – 25-29 wrzesień 2017 r.

Końcówka września okazała się dla Studentów Sekcji Penitencjarnej NKP Uniwersytetu Rzeszowskiego  bardzo pogodna… Delikatny powiew wiatru przyniósł porcję świeżej, penitencjarnej wiedzy a promienie jesiennego Słońca przywróciły wiarę w zmianę człowieka, zmianę na lepsze…


W dniach od 25-29 września 2017 roku odbyła się już XIII edycja Penitencjarnego Obozu Naukowego zorganizowanego przy Zakładzie Karnym Nr 1 w Grudziądzu. Dla nas – uczestników obozu był to szczególny wyjazd, ponieważ mieliśmy okazję zobaczyć jak wygląda życie kobiet skazanych na karę pozbawienia wolności oraz praca z nimi. Osadzone w zakładach karnych stanowią specyficzną grupę skazanych, która wymaga podejmowania specjalnych działań i metod z zakresu resocjalizacji, choćby z powodu odmiennych potrzeb społecznych czy odmiennej fizjologii. Zakład Karny Nr 1 w Grudziądzu stwarza odpowiednie warunki do poznania tej rzeczywistości penitencjarnej.


Zmagania z więzienną rzeczywistością studenci rozpoczęli od zapoznania się ze specyfiką jednostki, jej strukturą organizacyjną oraz szczegółowymi zadaniami, formami i metodami pracy z osobami odbywającymi karę pozbawienia wolności, tj. zatrudnieniem, nauczaniem, terapią, działalnością kulturalno-oświatową, podtrzymywaniem kontaktów z rodziną. Poza tym przedstawiono nam bogatą ofertę programów z zakresu readaptacji i reintegracji społecznej. Kolejnym etapem wizyty studyjnej było zwiedzanie Instytutu Historii i Pamięci usytuowanego w podziemiach jednostki. Uczestnicy obozu obejrzeli tam kilkunastominutowy film przedstawiający bogatą historię zakładu, którego początki historyczne sięgają XVIII wieku oraz mieli możliwość oglądnięcia zgromadzonych w tym miejscu eksponatów. Ponadto do najważniejszych etapów wyjazdu w kolejnych dniach można zaliczyć:
I.   Wizytę studyjną w oddziale terapeutycznym dla skazanych kobiet uzależnionych od alkoholu i oddziale terapeutycznym dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo.
II. Wizytę studyjną w jedynym w Polsce oddziale ginekologiczno-położniczym działającym w murach zakładu karnego.
III.  Wizytę studyjną w przywięziennym Domu Matki i Dziecka.
IV.   Wizytę studyjną w Centrum Kształcenia Ustawicznego.
V.      Udział w posiedzeniu Sądu Penitencjarnego.
VI. Organizację i realizację zajęć edukacyjno-warsztatowych wśród osadzonych w następujących obszarach:
·      zajęcia aktywizujące dla osób powyżej 65 roku życia – „Skarb przyjaźni”;
·       zajęcia skierowane do osadzonych kobiet przebywających w izolacji więziennej z dziećmi ­ ­– „Być Mamą – świadomość macierzyństwa”;
·      zajęcia z obszaru profilaktyki uzależnień – „Nałóg – intruz kradnący szczęście, wolność i poczucie bezpieczeństwa”.
VII.            Spotkanie z kapelanem więziennym.



 W trakcie naszej penitencjarnej podróży nie zapomnieliśmy również o Panu Waldku Dąbrowskim – sympatyku naszych działań, a przede wszystkim człowieku, który zechciał poświęcić swoje życia na pomoc innym. Odwiedziliśmy stworzone przez niego dwa ośrodki readaptacyjne dla byłych skazanych – w Toruniu (dla mężczyzn) i Grudziądzu (dla kobiet). Tam mieliśmy przyjemność wysłuchać historii o powstaniu stowarzyszenia „Mateusz”, poznać już słynną „metodę Dąbrowskiego”, a także zobaczyć efekty pracy Pana Waldka. Najlepszą wizytówką Domu „Mateusz” są jego mieszkańcy – przemienieni wewnętrznie, spokojni, ciepli i gościnni…





Kilka chwil wytchnienia złapaliśmy zwiedzając przepiękny Toruń, mając za przewodnika samego Pana Waldka…


Pobyt przedłużył się,
bo…
…niedaleko było do Gdańska! 😊


Serdeczne podziękowania za ten niezwykle cenny, merytoryczny i penitencjarny czas kierujemy w stronę Dyrekcji Zakładu Karnego Nr 1 w Grudziądzu, a także naszych opiekunów podczas pobytu w jednostce – Kierownika Działu Penitencjarnego Pana mjr. Tomasza Trzebiatowskiego oraz z-cy Kierownika Działu Penitencjarnego Pani kpt. Lidii Nieć-Fafińskiej, jak też pozostałych pracowników Służby Więziennej, którzy zechcieli podzielić się z nami swoją wiedzą i doświadczeniem w tej niezwykle trudnej pracy z człowiekiem i nad człowiekiem. Z tego miejsca pragniemy podziękować również Panu Waldkowi i mieszkańcom Domu „Mateusz” za ciepłe przyjęcie i czas, który zechcieliście nam poświęcić. Dziękujemy przede wszystkim naszej opiekunce – Pani dr Monice Badowskiej-Hodyr za to, że robi Pani to wszystko z nami, dla nas… 
Szczególe podziękowania składamy na ręce Prorektora ds. Nauki i Współpracy z Zagranicą, prof. dr. hab. Marka Koziorowskiego za wsparcie naszej kolejnej inicjatywy i wiarę w nasze pomysły, które są ogromną wartością z perspektywy przyszłej pracy zawodowej - DZIĘKUJEMY!


Życzymy miłej lektury 😊