Pierwsze spotkanie w semestrze letnim

W dniu 25 lutego o godzinie 17.00 na Wydziale Pedagogicznym odbyło się spotkanie organizacyjne Sekcji Penitencjarnej NKP UR, na którym opiekunowie Sekcji Pani dr Monika Badowska-Hodyr i Pani mgr Agnieszka Wróbel-Chmiel przedstawiły ogólny plan działań Sekcji w bieżącym, letnim semestrze roku akademickiego 2014/2015.

Najbliższą, zaplanowaną inicjatywą jest wizyta studyjna studentów naszej Sekcji w jednostce półotwartej – Zakładzie Karnym w Jaśle, wraz ze spotkaniem z kapelanem więziennym tamtejszej jednostki. Wizyta zaplanowana została na 5 marca w godzinach porannych.

Kolejnym zaplanowanym wyjazdem jest wizyta studyjna w Areszcie Śledczym w Sanoku, która odbędzie się końcem marca.

Jedna z najważniejszych inicjatyw Sekcji będzie uczestnictwo i współorganizacja I Seminarium Penitencjarnego w Zakładzie Karnym w Opolu Lubelskim nt. „Za murami więzienia… Pedagogiczne, psychologiczne i prawne aspekty współczesnej penitencjarystyki i jej wymiar praktyczny”. Seminarium przewidziane jest na koniec kwietnia.

W najbliższym czasie na spotkaniach stacjonarnych rozmawiać będziemy o polskim systemie penitencjarnym oraz przepisach i zmianach w prawie karnym wykonawczym.

Kolejne spotkanie stacjonarne zaplanowane jest na wtorek, 10 marca o godzinie 18.15 w sali 120. Serdecznie zapraszamy!

Walentynkowa twórcza resocjalizacja w Areszcie Śledczym w Lublinie…

W środę 11 lutego 2015 roku studenci Sekcji Penitencjarnej NKP UR odbyli kolejną wizytę studyjną. Tym razem odwiedziliśmy razem z naszymi opiekunkami dr Moniką Badowską-Hodyr i mgr Agnieszką Wróbel-Chmiel,Areszt Śledczy Lublin oraz Sąd Rejonowy w Świdniku!

Z Rzeszowa wynajętym busem wyjechaliśmy o godzinie 6.00 by o 9.00 wejść na teren ścisły Aresztu Śledczego w Lublinie. Jest to jednostka przeznaczona dla tymczasowo aresztowanych i skazanych mężczyzn oraz kobiet, młodocianych, odbywających karę po raz pierwszy i recydywistów penitencjarnych.

Na sali konferencyjnej Aresztu Śledczego bardzo serdecznie przywitał nas Pan Dyrektor ppłk Tomasz Banach. Przestawił nam zarys Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Lublinie oraz funkcjonowanie aresztu. Wyczerpująco i merytorycznie podzielił się z nami swoim wieloletnim doświadczeniem w pracy penitencjarnej i opowiedział o zmianach jakie zachodzą w ciągu ostatnich lat w funkcjonowaniu Służby Więziennej.

Również Pan por. Krzysztof Głowiński, z-ca kierownika Działu Penitencjarnego przybliżył nam swoje wieloletnie doświadczenie w pracy z osadzonymi (przez wiele lat był wychowawcą penitencjarnym). Ze względu na planowane warsztaty zwrócił uwagę na różnicę w pracy penitencjarnej z mężczyznami, i z kobietami. Po spotkaniu, które utwierdziło nas jeszcze bardziej w potrzebie ciągłego doskonalenia naszych penitencjarnych umiejętności, udaliśmy się na oddział dla kobiet.

W warsztatach wzięło udział czternaście pań. Wspólnie podzieliliśmy się na kilkuosobowe grupy, rozdzieliliśmy przywiezione przez nas materiały (duże arkusze białego papieru, pędzle i kolory) i rozpoczęliśmy wspólną pracę. Tematem przewodnim zajęć, w związku z nadchodzącymi Walentynkami, była „Miłość – magnetyzm dwóch serc. Historie wielkich miłości na przestrzeni wieków”. Celem zajęć z kolei: wzmocnienie u uczestników warsztatów wrodzonych możliwości twórczych, kształtowanie twórczej postawy, wzbudzanie przeżyć estetycznych, wzbogacanie przeżyć i wyzwalanie emocji, rozwijanie wrażliwości estetycznej oraz wzmocnienie dyspozycji psychicznych pozwalających na konstruktywne doświadczanie siebie w relacji z drugim człowiekiem. Wsparciem dla nas był mł. wychowawca ds. KO i biblioteki, ppor. Rafał Paczos, koordynujący nasze zajęcia.

Po zakończeniu wizyty w Areszcie Śledczym w Lublinie udaliśmy się do Sądu Rejonowego w Świdniku, gdzie spotkaliśmy się z Starszym Kuratorem Zawodowym dla Dorosłych Panem Piotrem Wierzejskim, który przybliżył specyfikę pracy kuratora zawodowego.

Wieczorem powróciliśmy do Rzeszowa. Wyjazd był okazją do poszerzenia naszej wiedzy penitencjarnej. Za taką możliwość dziękujemy Panu Dyrektorowi Aresztu Śledczego w Lublinie, funkcjonariuszom Aresztu Śledczego w Lublinie oraz Panu Kuratorowi w Sądzie Rejonowym za poświęcony czas i podzielenie się swoim doświadczeniem życiowym, zawodowym! 

To kolejne ważne dla nas doświadczenia z perspektywy naszej przyszłej pracy zawodowej! 

Było super! 

Dziękujemy!

Święto Służby Więziennej z naszym skromnym udziałem…było merytorycznie!

Każdego roku, dnia 8 lutego, Służba Więzienna obchodzi swoje święto. Z tej okazji nasza Sekcja dostała zaproszenie na wizytę studyjną do Zakładu Karnego Tarnów – Mościce.

Nasza wizyta miała miejsce 6 lutego. Były to pierwsze odwiedziny członkiń Sekcji Penitencjarnej NKP UR w tej jednostce.

W związku z tym, że nasza główna Pani opiekun dr Monika Badowska-Hodyr nie mogła uczestniczyć z nami w kolejnej wizycie studyjnej, pieczę nad nami objęła nasza druga Pani opiekun mgr Agnieszka Wróbel-Chmiel, której był to pierwszy samodzielny wyjazd ze studentami do zakładu karnego.

Z uwagi na to, że wyjazd ten odbył się w trakcie sesji egzaminacyjnej nie mogłyśmy być zbyt liczną grupą. Ale przecież nie mogłyśmy zrezygnować z kolejnej możliwości poszerzania wiedzę praktycznej z zakresu oddziaływań penitencjarnych.

W Zakładzie Karnym Tarnów-Mościce zostałyśmy bardzo serdecznie przyjęte. Z zachowaniem przepisów bezpieczeństwa i odpowiednich procedur zaprezentowano nam podstawowe funkcjonowanie jednostki oraz obszary pracy penitencjarnej i ochronnej funkcjonariuszy Służby Więziennej. Przedstawiono nam zarys wdrażanych programów resocjalizacyjno - wychowawczych. Mogłyśmy zobaczyć oddział mieszkalny tzw. przejściowo-karny dla osadzonych przywiezionych z transportu lub sprawiających lekkie problemy, trzyosobową celę, „spacerniak”, palarnię, świetlicę, salę widzeń z kącikiem dla dzieci oraz osobnym pomieszczeniem dla widzeń bez dozoru funkcjonariusza, a także pracownie artystyczne, gdzie osadzeni w ramach zajęć kulturalno - oświatowych wykonują najróżniejsze prace. Niesamowite wrażenie zrobiły na nas obrazy malowane przez osadzonych, a także ręcznie robione modele skrzypiec, które do złudzenia przypominały prawdziwe drewniane instrumenty, dopracowane z najdrobniejszymi szczegółami. Jak się okazało skrzypce te były zrobione z tektur!

Po wyczerpującej merytorycznie wizycie studyjnej, pełne motywacji do kolejnych warsztatów penitencjarnych wróciłyśmy do Rzeszowa by zmagać się z trudami sesji egzaminacyjnej. Z naszej strony pragniemy bardzo serdecznie podziękować za zaproszenie i bardzo miłe przyjęcie w jednostce! Z pewnością jeżeli nadarzy się okazja ponownie odwiedzimy Zakład Karny Tarnów-Mościce już większą grupą!

Relacja z naszej wizyty w na stronie ZK:

ZK Tarnów Mościce

Więzienne Mikołajki....

Początek grudnia dla studentek Sekcji Penitencjarnej NKP to realizacja projektu warsztatów resocjalizacji twórczej wspólnie z osadzonymi z Zakładu Karnego w Łupkowie podczas II części jubileuszowego X Penitencjarnego Obozu Naukowego.

W dniu 3 grudnia 2014r. (środa) w godzinach porannych wyjechałyśmy z Rzeszowa do Zakładu Karnego Łupków. Dzięki uprzejmości Dyrektora OISW Rzeszów Pana płk Andrzeja Leńczuka, który zorganizował dla nas transport mogłyśmy dojechać bezpośrednio do Łupkowa. Z uwagi na to, że poza naszymi osobistymi bagażami miałyśmy do zabrania także kostiumy oraz materiały na planowany projekt – było to spore udogodnienie.

Tym razem miejscem naszego zakwaterowania były pokoje gościnne nad miejscowym łupkowskim sklepem. Już około godziny 13.15 byłyśmy na terenie ścisłym zakładu karnego, gdzie powitał nas Pan Dyrektor ppłk Marek Grabek wraz z funkcjonariuszami. Pan por. Grzegorz Oleniacz przedstawił nam zaplanowany zarys najbliższych dni. Miały być one pracowite i pełne penitencjarnych wrażeń. 

Celem głównym II części X Penitencjarnego Obozu Naukowego było przygotowanie spektaklu z okazji Mikołajek dla dzieci z jednej z placówek opiekuńczo-wychowawczych w Sanoku. Panowie osadzeni już w listopadzie po przystąpieniu do projektu otrzymali scenariusze i uczyli się swoich ról. Teraz pozostało jeszcze wspólne przygotowanie dekoracji, wspólne próby i spektakl!

Po zapoznaniu się z planem na najbliższe dni udałyśmy się do miejsca zakwaterowania, na obiad i krótki odpoczynek.  W okolicach godziny 17.00 tego samego dnia, zaopatrzone w konieczne do przygotowania projektu materiały udałyśmy się do świetlicy Klubu przy zakładzie karnym. Tam wspólnie po kilku próbach powstała dekoracja do spektaklu, z ogromnym zaangażowaniem każdego z nas! Na arkuszach szarego papier utworzyliśmy to co wzbogaciło spektakl oprócz kostiumów. Było to bardzo pozytywne doświadczenie. W trakcie pracy panowie dzielili się swoimi przeżyciami, opowiadali o swoim pobycie w zakładzie karnym, o swoich marzeniach, relacjach z bliskimi i o tym jak planują swoje życie po odbyciu kary pozbawienia wolności.Mogłyśmy doświadczyć pracy penitencjarnej pod innym kątem. Podczas realizacji projektu cały czas towarzyszyła nam nasza Pani opiekun dr Monika Badowska-Hodyr wraz z Panią od spraw KO mł. chor. Sylwią Mataczyńską.

Czwartek być wielkim dniem, premierą spektaklu Jest taki kwiat…

Zdjęcia to jedynie namiastka naszych przeżyć i wspomnień. Wartościowe i bezcenne praktyczne doświadczenie z realizacji projektu i wspólnej pracy w obszarze oddziaływań penitencjarnych!

Przedstawienie dla wychowanków Domu Dziecka w Sanoku odniosło sukces. Pomimo stresu wszyscy poradziliśmy sobie naprawdę dobrze. Po spektaklu główni bohaterowie wręczyli dzieciom mikołajkowe podarunki. Uśmiech na twarzach najmłodszych był dla nas największą nagrodą i ogromna satysfakcją.

Kolejne przedstawienie z kolei sprawiło ogromna radość dzieciom podczas spotkania rodzinnego na terenie Zakładu Karnego Łupków w świetlicy w budynku administracyjnym jednostki. Dzieci dostały świąteczne prezenty, mogły nacieszyć się pięknymi kostiumami, poczuć się jak w krainie najpiękniejszej bajki. Widząc ich uśmiech – naprawdę było warto!

Na zakończenie podziękowałyśmy za wartościową współpracę i zaangażowanie. Realizując projekt z obszaru resocjalizacji twórczej, u uczestników kształtują się twórcze postawy, jest to okazja do rozbudzania wrażliwości estetycznej, także wzmocnienie dyspozycji psychicznych pozwalających na konstruktywne doświadczanie siebie w relacji z drugim człowiekiem, co sprzyja postawom prospołecznym. I za to WSZYSTKIM ZAANGAŻOWANYM W PROJEKT DZIĘKUJEMY!

A tak o naszym projekcie pisano: